آشنایی با اضطرابهای رایج جنسی
نویسنده: محمدرضا رجبی شکیب - روانشناس بالینی و سکستراپیست
مثبت زندگی: اضطراب (Anxiety) را این طور تعریف میکنند: پاسخی نامتناسب به تهدیدی ناشناخته؛ و آن را در مقابل ترس (Fear) میدانند که پاسخی است متناسب به تهدیدی شناخته شده. هرچه که تعریفش باشد، همگان علایم روانی و جسمانیاش را میشناسند و از دل و جان تجربهاش کردهاند.
اما در دانش سلامت جنسی، اضطرابها بسیار تعیین کنندهاند. پنج اضطراب مشهور جنسی را بشناسید:
۱- اضطراب عملکرد (performance anxiety)
این هسته اصلی بسیاری از اختلالات جنسی مخصوصا در مردان است. زودانزالی و اختلال نعوظ اغلب با این اضطراب همراهند. مردی که یک بار این حس را تجربه کند؛ مثلا بیاختیار انزال شود یا نعوظش از دست برود و در اوج برانگیختگی همسر از میدان کنارهگیری کند؛ دفعه بعد با بار سنگینی از اضطراب روی شانههایش وارد کارزار رابطه میشود: «نکند این بار هم…» و چه انتظاری از این مرد میرود؟ فکرش را بکنید که بارها و بارها این اتفاق تکرار شود؛ اضطراب آن قدر سنگین میشود که ذهن ناخودآگاه مرد بینوا کلا در دکان رابطه جنسی را تخته میکند.
۲- اضطراب آلت جنسی (penis anxiety)
مردانی که مدام ذهنشان مشغول است که «نکند آلتم کوچک است» و نتیجهاش این میشود که آلت از کار میافتد. دقت کنید که این اضطراب، فراتر از آرزوی همیشگی جنس مذکر برای بزرگتر شدن آلت است؛ آرزویی که تا امروز دست نیافتنی بوده. افراد مبتلا به این اضطراب، حتی نمیتوانند با جنس مونث ارتباط بگیرند از ترس اینکه تحقیر شوند. یا اگر هم ازدواج کنند، ممکن است قادر به برقراری رابطه خوبی نباشند و هم خودشان هم همسرشان فکر کنند واقعا دلیلش همین کوچکی است. اما طبق مطالعات علمی و پزشکی؛ سایز آلت ارتباطی با کیفیت و لذت رابطه جنسی ندارد.
۳- اضطراب دخول (penetration anxiety)
این را زنان و مردانی دارند که درباره «نزدیکی» و به طور خاص اولین نزدیکی، تصوراتی عجیب و غریب و ترسناک دارند. در خانمها نتیجه این اضطراب میشود واژینیسموس؛ یعنی انقباض غیر ارادی عضلات یک سوم خارجی واژن، که دخول را غیر ممکن میکند و باعث میشود عملیات شب زفاف با شکست مواجه شود. معتقدم منطقه خاورمیانه و از جمله کشور ما، مهد واژینیسموس دنیاست. در مقابل، عده کمی از مردان هم مبتلا به اضطراب دخول هستند.
۴- اضطراب خودارضایی (madturbation anxiety)
اینها همان دختران و پسرانی هستند که به دنبال خودارضایی گرفتار بعضی دردها میشوند و بعد که میشنوند خودارضایی هیچ عارضه جسمیای ندارد، می گویند: «دکتر چی میگی! من خودم دارم میبینم!» و نمیدانند که این خودارضایی نیست که چنین کرده، بلکه همان اضطراب است که علایم جسمی ایجاد میکند: کمردرد، سردرد، تنگی نفس، خستگی، بیش فعالی اتونوم (گرگرفتگی، رنگ پریدگی، تپش قلب، اسهال، تکرر ادرار و…) و خیلی علایم دیگر. این افراد باید اختلال اضطرابیشان درمان شود.
۵- اضطراب بکارت (hymen anxiety)
در این اضطراب دختر مدام با سوالاتی نظیر «نکند پرده من آسیب دیده باشد»؛ «پرده من از چه نوعی است؟ حلقوی است؟ ارتجاعی است؟» در ذهن خود روبرو میشود. اما متاسفانه خیلی از این دختران حتی یک بار هم جرات نمیکنند برای معاینه مراجعه کنند و عدهای هم ده بار معاینه رفتهاند و هنوز شک دارند. این، یک جور اختلال اضطرابی است و آن را باید درمان کرد.
برای درمان اضطرابها هم میشود دارو خورد و هم روشهای مختلف رواندرمانی برایشان وجود دارد. من رواندرمانی را ترجیح میدهم.