به عنوان بزرگسالان، بیشتر ما تمایل داریم تأثیر خانواده های مادرزادی خود یا آنچه را که درمانگران «خانواده مبدا» می نامند، بر انتخاب ها و زندگی روزمره خود به حداقل برسانیم. اما، واقعیت این است که خانواده ای که در آن به دنیا آمده اید و شما را بزرگ کرده است، هنوز در مغز بزرگسالان شما باقی می ماند و غفلت عاطفی خانواده بر زندگی حال ما تأثیر می گذارد.
در سال 1953، D.W. وینیکات اولین بار مفهوم “مادر به اندازه کافی خوب” را در کتابی پیشگامانه به نام بازی و واقعیت معرفی کرد. سخنان او زمینه روانشناسی و سلامت روان را برای همیشه تغییر داد و نحوه تجربه ارتباط شما با والدین خود را در دوران کودکی به نحوه بزرگسالی خود پیوند داد. مفهوم اساسی او این بود که برای خوب شدن نیازی به یک والدین کامل ندارید. شما فقط باید والدینی داشته باشید که «به اندازه کافی خوب» باشند.
یک مطالعه تحقیقاتی در سال 2019 توسط سوزان وودهاوس نشان داد که والدین فقط باید در 50 درصد مواقع به درستی عمل کنند تا والدین “به اندازه کافی خوب” باشند.
نادیده گرفتن عاطفی در دوران کودکی
غفلت عاطفی دوران کودکی زمانی اتفاق می افتد که والدین شما متوجه احساسات شما نمی شوند، در مورد احساسات شما سؤال نمی کنند، در سطح عاطفی با شما ارتباط برقرار نمی کنند، یا به اندازه کافی احساسات شما را تأیید نمی کنند.
والدینی که از نظر عاطفی بی توجه هستندمعمولاً افرادی هستند که تمایل دارند به طور کلی از احساسات خود، از جمله احساسات خود، دوستان، خانواده، همکاران و فرزندان چشم پوشی کنند. آنها ممکن است خوب فکر کنند و از آنها مراقبت کنند و بخواهند بهترین کار خود را برای فرزندان خود انجام دهند.
اما آنها درباره مشکلاتی که با آن روبه رو هستید با شما صحبت صریح نمی کنند، وقتی دوستانتان احساسات شما را جریحه دار می کنند به اندازه کافی شما را آرام نمی کنند، یا به شما یاد نمی دهند که چگونه احساسات خود را متوجه شوید، نام ببرید یا مدیریت کنید. بر خلاف آزار عاطفی یا غفلت فیزیکی، شکست عاطفی به سختی قابل مشاهده است.
چگونه بی توجهی عاطفی دوران کودکی در خانواده ظاهر می شود؟
به‌عنوان یک روان‌شناس که با بزرگسالانی کار می‌کند که با غفلت عاطفی دوران کودکی بزرگ شده‌اند، دیده‌ام که چگونه بر روابط افراد با خانواده اصلی‌شان تأثیر می‌گذارد. اغلب منجر به این می‌شود که کودکان بزرگسال احساس می‌کنند مشکلی با آنها اشتباه است، اما نمی‌دانند آن چیست و همچنین از احساسات خود نسبت به خانواده‌شان گیج می‌شوند.
22 ویژگی کسانی که با غفلت عاطفی دوران کودکی بزرگ شده‌اند
- گاهی اوقات وقتی با خانواده یا دوستان خود هستید احساس می کنید که به آن تعلق ندارید
- به خودت افتخار میکنی که به دیگران اتکا نکنی
- در درخواست کمک مشکل دارید
- دوستان یا خانواده ای داشته باشید که از دوری یا دوری شما شکایت دارند
- احساس کنید پتانسیل خود را در زندگی برآورده نکرده اید
- اغلب فقط می خواهید تنها بمانید
- پنهانی احساس کنید که ممکن است کلاهبردار باشید
- تمایل به احساس ناراحتی در موقعیت های اجتماعی دارید
- اغلب از خودتان ناامید یا عصبانی هستید
- خود را سخت تر از دیگران قضاوت کنید
- خود را با دیگران مقایسه کنید و اغلب به طور متأسفانه کمبود خود را می بینید
- دوست داشتن حیوانات را آسانتر از مردم می‌بینید
- اغلب بدون هیچ دلیل مشخصی احساس تحریک پذیری یا ناراحتی می کنید
- در دانستن اینکه چه احساسی دارید مشکل دارید
- در شناسایی نقاط قوت و ضعف خود مشکل دارید
- گاهی اوقات احساس می کنید که از بیرون به داخل نگاه می کنید
- به راحتی می توانید به عنوان یک گوشه نشین زندگی کنید
- در آرام کردن خود مشکل دارید
- احساس میکنید چیزی وجود دارد که شما را از حضور در لحظه باز می دارد
- در بعضی مواقع از درون احساس خالی بودن کنید
- مخفیانه احساس کنید مشکلی در شما وجود دارد
- با انضباط شخصی مبارزه میکنید
هشت نشانه غفلت عاطفی در خانواده
- گفتگوهای خانوادگی شما معمولاً روی موضوعات سطحی است، به این معنی که به ندرت در مورد چیزهای احساسی، معنادار، دردناک یا منفی است. این حتی ممکن است آن را خسته کننده کند.
- گاهی اوقات نسبت به والدین خود احساس نارضایتی یا خشم دارید که ممکن است در مورد آن احساس گناه کنید.
- اغلب با احساس پوچی یا ناامیدی از رویدادهای خانوادگی بیرون می‌آیید.
- به جای پرداختن به مشکلات خانواده، از آن غفلت می‌شود.
- به نظر می رسد خواهر و برادر شما در حال رقابت با یکدیگر هستند، اما شما مطمئن نیستید که چه چیزی.
- محبت در خانواده شما از طریق عمل (انجام کارها برای مردم) بیان می شود و نه با کلمات یا بیان احساسی.
- احساسات – شاید فقط احساسات منفی، اما شاید همه آنها – در خانواده شما تابو به نظر می رسد.
- وقتی با خانواده خود هستید به طرز شگفت انگیزی احساس تنهایی می کنید.
عوارض غفلت عاطفی خانواده
اعضای خانواده‌ای که از نظر عاطفی بی‌توجه هستند، ز ناگفته‌ها، به اشتراک‌گذاشتن‌نشده‌ها، بحث‌نشده‌ها، نادیده‌گرفته‌ها و بی‌اعتبارها رنج می‌برند. اگر خانواده‌تان از نظر عاطفی بی‌توجه هستند، ممکن است هر زمان که با آنها وقت می‌گذرانید، متوجه برخی از علائم بالا شوید.
مانند یک کیک زیبا که بدون شکر کافی پخته شده است، چیزی که ممکن است خوب به نظر برسد خوب نیست. خانواده‌ای که از نظر عاطفی بی‌توجه هستند، از نبود یک عنصر کلیدی کافی رنج می‌برند که ممکن است قابل مشاهده نباشد، اما برای لذت و کیفیت اهمیت زیادی دارد.
آنچه شما در جمع خانواده می‌توانید انجام دهید
شما نمی توانید خانواده خود را اصلاح کنید و نیازی به تلاش ندارید. اما شما می توانید شروع به تغییر خود کنید. یک مورد از لیست هشت موردی بالا را که در مورد خانواده شما صدق می کند، انتخاب کنید و در زندگی خود برعکس رفتار کنید. در مورد چیزهای معنی دار صحبت کنید، با احساس گناه برای احساس خود مبارزه کنید.
بنابراین، وقتی با خانواده خود هستید:
- روی مراقبت از خود تمرکز کنید
- در مورد مشکلات دشوار صحبت کنید
- محبت و صمیمیت خود را نسبت به دیگران با کلمات ابراز کنید
- با احساسات منفی خود روبرو شوید.
- نکته آخر و مهمتر از همه، لطفا بدانید که تنها نیستید.
کارهایی که برای بهبود خود می‌توانید انجام دهید
یاد بگیرید که احساسات خود را تشخیص دهید.
اگر والدینتان با احساسات شما طوری رفتار می کردند که آنها معتبر یا ضروری نیستند، ممکن است به عنوان یک بزرگسال در تشخیص احساسات خود یا دانستن اینکه چگونه در هنگام بروز احساسات دشوار رفتار کنید، مشکل داشته باشید. بدون احساسات، تصمیم گیری تقریبا غیرممکن است. احساس ما باعث انتخاب ما می شود. آنچه انجام می دهیم، کجا می رویم، با چه کسانی وقت می گذرانیم و حتی آنچه می خوریم تصمیماتی هستند که از طریق احساسات گرفته می شوند. آنها به ما می گویند که در مورد دنیای خود، دیگران و خودمان چه احساسی داریم.
نیازهای خود را شناسایی کنید و از دیگران بخواهید که آنها را برآورده کنند
شما سزاوار این هستید که نیازهایتان را درست مثل دیگران برآورده کنید. با درخواست چیزهایی که دستیابی به آنها آسان باشد از کوچک شروع کنید. به عنوان مثال، زمانی که غمگین هستید از بهترین دوست یا شریک زندگی خود بخواهید یا زمانی که بعد از یک روز سخت از سر کار به خانه می‌رسید، چند لحظه سکوت را در آغوش بگیرید.
درمانگر پیدا کنید.
یک درمانگر نمی تواند دوران کودکی شما را خنثی کند یا اشتباهاتی را که والدینتان مرتکب شده اند پاک کند، اما می تواند ابزار عاطفی را در اختیار شما قرار دهد که والدینتان نداشته اند. اما می تواند به شما کمک کند تا احساسات خود را شناسایی کنید، آنچه را که نیاز دارید بخواهید، یاد بگیرید به دیگران اعتماد کنید، عزت نفس ایجاد کنید، طرد شدن را مدیریت کنید، عشق به خود ایجاد کنید و موارد دیگر. برای پیدا کردن یک درمانگر در نزدیکی خود، به فهرست درمان روانشناسی امروز مراجعه کنید.
نکته آخر و مهمتر از همه، لطفا بدانید که تنها نیستید.
منبع:
