هر آنچه که باید درباره رابطه جنسی دهانی و مقعدی بدانید
مثبت زندگی: بسیاری از مردم در مورد رابطه جنسی دهانی و مقعدی سوال دارند. آیا این روشها بدون خطر هستند؟ خطرات این روشها چیست؟ آیا ممکن است از طریق این روابط جنسی باردار شوید یا به یک بیماری منتقله از راه جنسی (STD) مبتلا شوید؟ آیا انجام این روشها در دوران بارداری بدون خطر هستند؟ بیماریهای منتقله از راه جنسی میتوانند از فردی به فرد دیگر گسترش بیابند. خطرات جدی دیگری در رابطه با رابطه جنسی دهانی و مقعدی مخصوصا در دوره بارداری وجود دارد.
در این نوشتار اطلاعاتی را در مورد رابطه جنسی دهانی و مقعدی مخصوصا در دوره بارداری در اختیارتان خواهیم گذاشت. همچنین پاسخ بسیاری از سوالات متداول را پیدا خواهید کرد. سپس میتوانید خطرات را سبک سنگین کنید و در مورد مرزهای رابطه جنسیتان تصمیم بگیرید.
۱. نزدیکی جنسی مقعدی چیست؟
شایعترین نوع رابطهی جنسی مقعدی زمانی است که یک مرد آلت تناسلی خود را وارد مقعد همسر خود میکند. این مقاله نیز عمدتا همین رابطه را مورد بررسی قرار میدهد. با این حال، این روش از رابطهی جنسی همچنین میتواند شامل نفوذ ابزار جنسی یا انگشتان دست یا تحریک مقعد با دهان یا زبان باشد. اینها هم اگر دخول اتفاق بیفتد رابطهی جنسی مقعدی در نظر گرفته میشود اما انزال یا ارگاسم رخ نمیدهد.
ما به دو شیوه در مورد مقاربت مقعدی صحبت میکنیم: دریافتکننده و انجامدهنده. “دریافتکننده” به فردی که آلت تناسلی وارد مقعدش میشود، اشاره دارد و “انجامدهنده” به شخصی (مرد) اشاره میکند که عمل دخول آلت تناسلی را انجام میدهد.
۲. رابطه جنسی دهانی چیست؟
رابطهی جنسی دهانی زمانی است که یکی از دو طرف دهان خود را روی دستگاه تناسلی شریک زندگی خود (واژن یا آلت تناسلی) میگذارد تا یک واکنش لذتبخش را تحریک کند. حتی اگر انزال یا ارگاسم رخ ندهد، باز هم این کار رابطهی جنسی دهانی در نظر گرفته میشود.
۳. آیا امکان انتقال STD از طریق رابطهی جنسی مقعدی یا رابطهی جنسی دهانی وجود دارد؟
بله، STD را میتوانید از طریق رابطهی جنسی دهانی و مقعدی انتقال دهید. رابطهی جنسی مقعدی میتواند به راحتی به بافت (بریدگی و زخم در پوشش مقعد) آسیب برساند در مقایسه با رابطهی جنسی واژینال، به این دلیل که مقعد برای عمل دخول و رابطهی جنسی طراحی نشده است. بنابراین، لایهی پوستی که اغلب در مقابل عفونت مقاومت میکند، دچار پارگی میشود و STDها میتوانند به راحتی وارد بدن شوند. این بدان معنا است که احتمال انتقال STD از طریق رابطهی جنسی مقعدی نسبت به رابطهی واژینال یا دهانی بیشتر است.
مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریها آمارهای زیر را در رابطه با احتمال ابتلا به HIV از طریق رابطهی جنسی مقعدی منتشر کردهاند.
احتمال ابتلای فرد دریافتکنندهی دخول مقعدی به بیماریها به قرار زیر است
– ۱۳ برابر احتمال بیشتر ابتلا به HIV نسبت به فرد انجامدهندهی دخول مقعدی
– ۱۷ برابر احتمال بیشتر ابتلا به HIV نسبت به مقاربت واژینال
– ۲ برابر احتمال بیشتر ابتلا به HIV در مقایسه با کسی که در هنگام استفاده از مواد مخدر از یک سوزن به صورت مشترک استفاده میکند.
به طور مشابه با داشتن رابطهی جنسی دهانی، اگر فردی که در حال انجام این رابطه است، در دهاناش هر گونه برش یا زخمی داشته باشد، انتقال STD آسانتر میشود، زیرا سد محافظتی دچار آسیب شدهاست. با این حال، حتی بدون برش یا زخم، باز هم ممکن است STD را دریافت کنید یا انتقال دهید. بعضی از عفونتها زمانی که از طریق رابطهی دهانی منتقل میشوند، میتوانند به طور خاص بر روی دهان، لبها یا گلو تاثیر بگذارند، مانند هرپس (HSV-1)، کلامیدیا و گونوره.
۴. آیا من و شریک زندگیام در طول رابطه جنسی دهانی و مقعدی باید از کاندوم و یا روانکننده استفاده کنیم؟
از آنجایی که STDها هنوز هم میتوانند از طریق رابطهی جنسی مقعدی و دهانی منتشر شوند، توصیه میشود از محافظ فیزیکی مانند کاندوم برای محافظت از خود و شریک زندگیتان استفاده کنید. پوست مقعد نازک است، بنابراین ممکن است به راحتی دچار پارگی شود و به خوبی روان نشود، استفاده از روانکنندههای بر پایهی آب ممکن است ایدهی خوبی برای محافظت از بافت ظریف این مناطق در برابر آسیب باشد. اما روانکننده نمیتواند به طور کامل از بریدگی یا آسیب جلوگیری کند. برای رابطهی جنسی دهانی هیچ روانکنندهای پیشنهاد نمیشود چرا که اکثر برندها در صورت بلع بدون خطر نیستند.
۵. آیا زن میتواند از رابطه جنسی دهانی و مقعدی باردار شود؟
اگرچه هیچ یک از این دو عمل به خودی خود نمیتواند زن را باردار کند، اما در صورتی که مایعات حاوی اسپرم به طور تصادفی در معرض دهانه یا مجرای واژن قرار بگیرد، احتمال حاملگی وجود دارد. احتمال رخ دادن چنین چیزی در اثر رابطهی جنسی مقعدی بیشتر است زیرا دهانهی واژن تا حدی به مقعد نزدیک است.
۶. با داشتن رابطه جنسی دهانی و مقعدی در معرض چه خطراتی هستیم؟
از آنجایی که پوشش مقعد و راست روده نازک است، با انجام رابطهی جنسی مقعدی ممکن است به راحتی آسیب ببیند و همین سبب میشود که باکتریها و سایر عوامل عفونی به طور مستقیم وارد جریان خون شوند. این امر میتواند ریسک بروز مشکلات مربوط به سلامت رکتوم را افزایش دهد.
عوارض رابطه جنسی مقعدی
– احتمال ابتلا به STD را افزایش میدهد (برای یک زن احتمال ابتلا به این بیماریها با رابطهی مقعدی ۱۷ برابر بیشتر از مقاربت واژینال است، به ویژه HIV)
– خطر ابتلا به هپاتیت A، B و C را افزایش میدهد.
– احتمال ابتلا به سرطان مقعد یا زگیلهای مقعدی را افزایش میدهد (هر دو معمولا با HPV، نوعی STD ویروسی مرتبط هستند)
– هموروئید موجود را تحریک یا بدتر میکند، باعث ناراحتی یا خونریزی مقعدی میشود.
– خطر ابتلا به عفونتهای گوارشی ناشی از باکتریها، انگلها و آمیبها که به طور معمول فقط در دستگاه گوارش وجود دارند را افزایش میدهد؛ آنّها در حالت عادی مشکلی ایجاد نمیکنند. (مخصوصا برای زوجهایی که پس از مقاربت مقعدی یا دهانی، رابطهی واژینال را شروع میکنند.)
برخی از بیماریهایی که در اثر رابطهی مقعدی ممکن است ایجاد شوند، عبارتند از:
* ژیاردیا
* شیگلا
* اشریشیا کلی
* کامپیلوباکتر
* سالمونلا
* آمیبیاز
– فاکتوری است که در بیاختیاری مدفوع (عدم توانایی کنترل حرکت روده) نقش دارد.
– سبب بروز عفونت مجاری ادراری در مرد یا زن میشود، به ویژه در کسانی که بعد از رابطهی جنسی مقعدی، وارد رابطهی جنسی واژینال میشوند.
بیشترین خطر مربوط به رابطهی جنسی دهانی با احتمال ابتلا به STDها یا گسترش آنها همراه است. تقریبا تمام STDها را میتوان از طریق رابطهی جنسی دهانی دریافت کرد، از جمله ویروس اچآیوی، که باعث ایدز میشود. هرپس (بیشتر HSV-1)، گونوره، و کلامیدیا میتواند دهان، لبها یا گلو را آلوده کند. اگر مبتلا به هرپس نوع ۱ (زخمهای سرد) باشید و رابطهی جنسی دهانی را انجام میدهید، ممکن است آن را به شریک زندگیتان نیز انتقال دهید که همین میتواند باعث ایجاد تبخال دستگاه تناسلی شود.
برای زنانی که رابطهی جنسی دهانی انجام میدهند، مهم است که شریک زندگیشان هوا به دستگاه واژن انتقال ندهند. حباب هوا میتواند اختلاف فشار ایجاد کند و در اثر آن ممکن است رگهای خونی نزدیک سطح بترکند. این اتفاق ممکن است باعث خونریزی واژینال یا اثرات جدیتر شود.
۷. آیا رابطه جنسی دهانی و مقعدی در هنگام بارداری ایمن هستند؟
رابطهی جنسی دهانی معمولا در طول بارداری فقط “احتمالا بدون خطر” است تنها به این شرط که هر دوی شما آزمایش داده باشید و معلوم شده لاشد که به هیچ یک از STDها مبتلا نیستید. برای کسانی که آزمایش نداده باشند و از سلامتشان مطمئن نباشند، خطر مبتلا بودن به STDها وجود دارد که بسیاری از آنها میتوانند بر بارداری و جنین در حال رشد تاثیر بگذارند.
به خصوص در دوران بارداری، مهم است که اگر رابطهی جنسی دهانی دارید، شریک زندگیتان هوا وارد واژن نمیکند و سبب نمیشود که هوا در داخل واژن حبس شود. به این دلیل که این حباب هوا ممکن است حرکت کند و وارد جفت شود و به این ترتیب میتواند مشکلاتی را در رشد جنین ایجاد کند. علاوه بر این، اختلاف فشار ناشی از هوا که در واژن حبس شدهاست، میتواند رگهای خونی را پاره کند، و در نتیجه به لکهبینی یا خونریزی منجر شود.
اگر تصمیم بگیرید که در دوران بارداری خود با همسرتان رابطهی جنسی دهانی داشته باشید، استفاده از کاندوم میتواند به کاهش شانس ابتلا به STDها از طریق رابطهی جنسی دهانی کمک کند.
عوارض رابطه جنسی مقعدی در دوران بارداری
* بارداری ممکن است سبب بروز هموروئید شود که باعث میشود رابطهی جنسی مقعدی همراه با درد یا ناراحتی باشد و هموروئید را به وجود آورد یا موجب پارگی آن شود. خونریزی مقعدی میتواند جدی باشد، به ویژه در دوران بارداری.
* برخی از عفونتها میتوانند در دوران بارداری مشکلاتی ایجاد کنند، مانند ژیاردیا و استرپتوکوک گروه ب (GBS)، و برخی دیگر. ژیاردیا میتواند باعث اسهال مزمن شود که همین ممکن است به کم شدن آب بدن و سوء تغذیه منجر شود، که هر دو در دوران بارداری برای مادر و جنین خطرناک هستند.
GBS ممکن است در حین زایمان به کودک انتقال یابد و میتواند منجر به بروز عفونت در نوزاد شود. هم ژیاردیا و هم GBS اغلب راست روده را اشغال میکنند و میتوانند به ناحیهی واژن گسترش پیدا کنند اگر رابطهی واژینال یا دهانی بعد از رابطهی جنسی مقعدی انجام شود یا در صورتی که لمس کردن (دست یا دستگاه تناسلی) پس از رابطهی جنسی مقعدی رخ بدهد.
* رابطه جنسی مقعدی خطر ابتلا به STD را افزایش میدهد، که بسیاری از آنها میتوانند عوارض جدی برای جنین در حال رشد ایجاد کنند.