هرکسی تجربه متفاوتی از عصبانیت دارد؛ عصبانیتی قابل کنترل است که تا آخر عمر با شما بماند، حملات عصبی اپیزودی و حاد و غیرقابل کنترل، حالات عصبی‌ای که ناشی از ناتوانی در برقراری روابط اجتماعی ست و عصبانیتی که ناشی از اختلال وسواس فکری -عملی است.
مریم کاووسی، روانشناس به نقل از متخصصان جهانی می‌گوید، عصبانیت و خشم برای بقای انسان حیاتی‌ست، لذا زمانی که احساس خطر می‌کنید و یا مورد تهاجم قرار می‌گیرید، خشم می‌تواند بهترین محرک برای دفاع باشد. بنابراین می‌توان گفت که ابراز عصبانیت برای سلامتی کاملاً مفید است اما این کار باید درست انجام شود و باید همیشه از پرخاش پرهیز کرد.
او بر این باور است که اما از طرفی امکان دارد کنترل از دستتان خارج شده و بیش‌از اندازه عصبانی شوید، که این میزان از عصبانیت می‌تواند مخرب بوده و هزار و یک مشکل برایتان به‌وجود آورد.
به گفته این روانشناس، پرخاش کردن به کسی که آزارتان می‌دهد نه سودی برای شما دارد و نه کار درستی است. ابراز عصبانیت نباید بی‌قیدوبند باشد چراکه در این حالت نه تنها باعث می‌شوید دیگران دچار حالت تدافعی شوند، بلکه به جای حل کردن مشکل صرفاً اوضاع را وخیم‌تر کرده‌اید، طبیعتاً امکان دارد دیگران از شما فاصله بگیرند و در رابطه‌ای که با آن‌ها دارید کدورت به‌وجود بیاید یا کلاً از بین برود.
کاووسی برای به دست گرفتن کنترل رفتار چند پیشنهاد مهم دارد:
- به دلیل عصبانیت خود فکر نکنید، اما آن را سرکوب نکنید
- حواست خود را پرت کنید
- تمرین‌های جسمانی و ورزشی را در برنامه خود بگنجانید
- یوگا را فراموش نکنید
- سعی کنید نقاط ضعف خود را بهتر بشناسید
- نفس عمیق بکشید
- به چیزهای که دوست دارید، فکر کنید
- پیاده روی کنید
- به امور خانه بپردازید
این متخصص در ادامه توصیه می‌کند: ناامید نشوید و با شناختن ابعاد مختلف این مشکلات، اولین گام را در حل کردن آن‌ها و رفع عصبانیت خود بردارید، به این فکر کنید که عصبی شدن گره‌ای از کارتان باز نمی‌کند و قطعاً حس خوشایندی هم نیست. این روانشناس تأکید کرد: خشم احساسی کاملاً ذاتی و طبیعی و برای حفاظت از منافع حیاتی‌ست، اما زیاده‌روی در آن می‌تواند مضر باشد.
