پروبیوتیک و ۷ نکتهای که قبل از مصرف آن باید بدانید
مثبت زندگی: خوراکیهایی وجود دارد که حاوی سلامتی هستند. پروبیوتیک هایی که عملا کانون سلامت هستند. شاید زیاده روی نباشد اگر بگوییم پروبیوتیکها زندگی میبخشند. پروبیوتیک در حال حاضر یک صنعت 37 میلیارد دلاری در آمریکاست. فروش ماست غنی از پروبیوتیک و کفیر حدود 30 درصد درآمد آن در طول 3 سال گذشته را از آن خود کرده است. به گفته تیم بلاد Tim Blood مشاور حقوقی در سن دیگو که متخصص، در محافظت از مصرف کنندگان در مقابل تبلیغات است، فقط عبارت حاوی پروبیوتیک به فروش بهتر یک محصول کمک میکند.
درواقع، ادعای اولیه برای شهرت پروبیوتیک بسیار جذاب است، تسکین دهنده اختلالات گوارشی مانند اسهال، یبوست، رفلاکس اسیدی که 70 میلیون نفر (اغلب زنان) را درگیر کرده است. در حال حاضر غوغای زیادی برای تبلیغ پروبیوتیک میشود.
دومین ادعا برای عملکرد پروبیوتیک (هم غذایی، هم مکمل)، بهبود معجزه آسا در مقابل آلرژی و افسردگی، بهبود سیستم ایمنی و حتی مبارزه با بیماری های مزمن مانند آلزایمر، دیابت و میگرن است. در نتیجه، این محصولات فقط به خوراکی های طبیعی حاوی آن محدود نمیشود (مثل ماست و خوراکی های تخمیر شده از قبیل کیمچی و میسو ) از آب بطری گرفته تا چیپس تورتیلا میتواند با این باکتری های دوست بدن همراه باشند.
به نظر میرسد که روده، مکانی مناسب برای رشد همه نوع میکروب است. در مطالعاتی دانشمندان متوجه شدند که 3 پوند میکروب در دستگاه گوارش زندگی میکنند، حدود 40 میلیارد باکتری، قارچ و ویروس که به نام میکروبیوم شناخته میشوند.
آنها مانند یک ارگان زنده هستند و برای بیرون کشیدن مواد مغذی از خوراکیها با بدن کار میکنند، میکروب های مهاجم را دور کرده و سیستم ایمنی بدن را کالیبره میکنند. از آن جایی که تغییر در میکروبیوم با بیماری های دستگاه گوارش مانند سندرم روده تحریک پذیر مرتبط هستند، اضافه کردن باکتری های خوب به شکل پروبیوتیک باید سلامت شما را بهبود دهند.
به گفته دکتر رابرت هاتکینز Robert Hutkins دانشمند مرکز غذا برای سلامت نبراسکا در لینکلن، شاید بهتر باشد نوشیدنی کامبوچای (حاصل تخمیر چای سبز یا سیاه میباشد) خود را کنار بگذارید، چون هنوز فایده آن از نظر علمی ثابت نشده است. از صدها زنجیره پروبیوتیک شناخته شده، فقط تعداد اندکی برای درمان بیماری های خاص مفید هستند و هیچ گونه شواهدی مبنی بر تاثیر آنها روی میکروبیوم افراد سالم در مطالعات اخیر وجود ندارد.
ادارات رسمی در اروپا که نظارت سنگین تری نسبت به آمریکا روی مکملها دارند، اجازه نمیدهند از کلمه پروبیوتیک برای هیچ گونه ادعای سلامت استفاده شود. تنها استفاده تایید شده مربوط به این میکروارگانیسمها در اروپا “ماست زنده کشت شده و بهبود هضم لاکتوز است که این مساله باعث تعجب ما شده است، بنابراین از دانشمندان متخصص در تحقیقات پروبیوتیک کمک گرفتیم تا واقعیت جوانب مثبت و منفی پروبیوتیکها را به ما نشان دهند.
پروبیوتیکها فقط ملاقات کننده هستند
زمانی که پروبیوتیک را مصرف میکنید، در اکوسیستم روده کوچک و در بین باکتری هایی که از قبل وجود داشته اند ساکن نمیشوند. ممکن است مصرف شان به نفع میکروارگانیسم هایی که شما را بیمار کرده اند باشد ( به همین دلیل است که پروبیوتیکها اغلب برای درمان اسهال عفونی مفید هستند)، اما در نهایت فقط از طریق روده عبور میکنند. بنابراین مصرف بیش از حد آنها معنایی نخواهد داشت و به صورت طبیعی دفع خواهند شد، بنابراین اگر میخواهید از مزایای سلامت آن بهره مند شوید باید تقریبا هر روز مصرف شان کنید.
ممکن است در حال مصرف پروبیوتیکهای مورد نیاز نباشید
بسیاری از پروبیوتیک هایی که به مواد غذایی اضافه میشوند به این دلیل انتخاب شده اند که ایمن هستند و تولیدشان راحت و ارزان است و لزوما بهترین گزینه برای حفظ سلامتی و درمان بیماری نیستند. محققان همچنان در حال آزمایش برای تعین بهترین زنجیره پروبیوتیک برای هر مشکل خاص هستند.
جزئیات در مورد پروبیوتیکها اهمیت دارند
مطمئن شوید که از یک زنجیره درست برای مشکل سلامتی خود استفاده میکنید ( مثلا لاکتوباسیل lactobacillus انواع مختلفی دارد، از قبیل لاکتوباسیل اسیدوفیل Lactobacillus acidophilous و لاکتو باسیل ریوتری Lactobacillus reuteri که هر کدام برای مشکل خاصی مفید هستند). حداقل 1 میلیارد واحد های تشکیل دهنده کلونی (CFUs ) در هر سرو وجود دارد که مقدار تقریبی نشان دهنده میزان فایده آن هاست.
اگر روی برچسب، انواع پروبیوتیک موجود، نوشته نشده بود آن را مصرف نکنید. آزمایشگاه های مصرف کننده یک گروه مستقل هستند که روی مکملها آزمایش کرده و مقدار واحد های تشکیل دهنده کلونی را از 2.5 میلیون در هر سرو تا 900 میلیارد پیدا میکنند. روی بسته بندی کفیر و ماست باید به دنبال کلمه کشت زنده live cultures یا کشت فعال زنده live active cultures باشید.
پروبیوتیکها حساس هستند
مراقب عمر مفید پروبیوتیکها باشید. حتی اگر برچسب یک محصول نشان دهند که حاوی یک میلیارد کلونی است، ممکن است زمانی که کپسول را قورت میدهید همه آنها زنده نباشند. از آن جایی که پروبیوتیکها ارگانیسمهای زنده هستند در دمای بالا ممکن است بمیرند ( اگر روی برچسب نوشته شده در یخچال نگهداری شود، حتما همین کار را انجام دهید) و اگر مدت زمان زیادی در قفسهها یا مسیر حمل و نقل مانده باشند ممکن است از بین رفته باشند.
بنابراین، اگر قصد سفر دارید مکمل های پروبیوتیک خود را در آخرین مرحله بردارید، چون ماندن شان در هوای داغ ماشین ممکن است کارایی آنها را کم کند. همچنین در طول زمان خواص خود را از دست خواهند داد، بنابراین هنگام خرید از بسته بندی هایی استفاده کنید که تاریخ انقضای بیشتری داشته باشند.
اسید معده باعث تخریب پروبیوتیکها میشود
برخی از زنجیرهها نمیتوانند از اسید معده جان سالم به در برند. بنابراین، اگر از مکمل استفاده میکنید مطمئن شوید دارای پوشش باشد، پوسته بیرونی کمک میکند پروبیوتیکها به روده برسند. اگر فقط انواع بدون پوشش در دسترستان است، آن را به همراه غذا مصرف کنید تا از محیط تهاجمی نجات پیدا کنند.
یک زنجیره از پروبیوتیکها مناسب همه بیماریها نیست
دکتر متیو سیبورا Matthew Ciorba متخصص بیماری های معده و روده که روی میکروبیوم روده انسان در دانشگاه واشینگتن مطالعه کرده، میگوید: حتی با وجود اسهال ناشی از مصرف آنتی بیوتیک که خودش بهترین شاهد است، ممکن است به 7 نفر پروبیوتیک یکسان بدهید و فقط یک نفر متوجه تفاوت قطعی شود.
دلیلش این است که آرایش میکروبیوم هر شخصی مانند اثر انگشتش منحصر به فرد است و تحت تاثیر سن، ژنتیک و جنس قرار دارد. به عنوان مثال، تحقیقات حیوانی در دانشگاه تگزاس نشان داد که میکروب های زنده در روده مردان و زنان، واکنش متفاوتی به رژیم غذایی یکسان میدهند. دانشمندان در حال حاضر در حال مطالعه راه هایی برای مهار میکروب های فردی برای درمان بیماری هستند، به جای در نظر گرفتن عموم مردم.
پروبیوتیکها به پری بیوتیکها نیاز دارند
باکتری روده شما (هم بازدید کنندهها و هم ساکنین) هم به غذا نیاز دارند. پری بیوتیک ها، کربوهیدرات های غیر قابل هضم که باکتری های دوست بدن را تغذیه میکنند و به افزایش جمعیت شان کمک میکنند، وارد کنید. حتی ممکن است به تنهایی هم در بازسازی میکروبیوم که در اثر استرس بیرون رانده شده اند مفید باشند.
یک مطالعه اخیرا نشان داده است، موش هایی که پری بیوتیک مصرف میکردند بعد از یک تجربه استرس زا خواب بهتری داشتند. پری بیوتیکها را به صورت خوراکی، نه قرص، روزانه مصرف کنید. چرا که دریافت مقدار مورد نیاز آنها از طریق مکملها دشوار است. پری بیوتیکها در جو دوسر کامل، موز، پیاز، سیر و مارچوبه یافت میشوند.