مثبت زندگی: طاعون خیارکی یکی از شایع‌ترین نمونه‌های بیماری طاعون است. این طاعون به نام طاعون سیاه نیز شناخته میشود. مرض طاعون خیارکی به وسیله نیش کک یا گاز گرفتگی موش آلوده به این بیماری حاصل میشود. این طاعون به سراسر جهان می‌تواند راه پیدا کند و علائم ناشناخته‌ای به همراه خود دارد. برای دستیابی به اطلاعات بیشتر در زمینه این بیماری ادامه مطلب را دنبال کنید.
تاریخچه طاعون خیارکی
طاعون خیارکی (به انگلیسی : Bobonic plague) یکی از رایج ترین نوع طاعون است که واگیری آن در سال های ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۱ میلادی به اوج خود رسید. افراد زیادی در این بازه زمانی به طاعون خیارکی مبتلا شدند. در نتیجه به وسیله این بیماری سرنوشت مبتلایان به مرگ ختم شد. نوع جدید طاعون خیارکی در اطلاعات آغازین میان چوپان‌های شهر بایانور چین به چشم خورد. به همین دلیل دولت چین به مردم کشور اعلام کرد که از شکار کردن، خوردن یا جا به جایی حیوان‌هایی که امکان دارد به این بیماری مبتلا باشند، جلوگیری کنند.
طاعون خیارکی در قدم اول خود سبب مرگ تعداد زیادی از موش‌ها میشود. به دنبال مرگ موش‌ها کک‌ها با تغذیه از خون آنها یا ساکن بودن در محل زندگی موش‌ها درگیر می‌شوند. چرخه‌ی این بیماری سپس به انسان‌ها و حیوانات دیگر منتقل میشود و آنها را نیز به خود درگیر میکند. این طاعون انسان و حیوانات بسیاری را مبتلا میکند.
علائم
زمان پنهان بودن طاعون خیارکی نزدیک به دو الی شش روز است. نشانههای اولیه این بیماری علائمی چون: لرز و تب بالا، سرگیجه، درد زیاد در بخش ماهیچه و مفصل‌ها، احساس کوفتگی و سر درد را در بر می‌گیرد. کاهش یافتن میزان آب بدن و احساس تشنگی مداوم از دیگر نشانههای این بیماری است. پس از بروز علائم در فرد مبتلا با طی کردن یک روز خیارک‌هایی بر روی بدن بیمار به وجود می‌آید .
خیارکها در واقع همان غده‌های لنفاوی هستند که با تورم به این حالت در می‌آیند . این خیارکها بیشتر در بخش‌های اطراف محل نیش خوردگی کک نمایان میشود و با گذشت زمان بزرگ می‌شوند و درد را همراه خود به بیمار منتقل می‌کنند .
مرگ افراد مبتلا به طاعون خیارکی
هنگامی که افراد مبتلا به طاعون خیارکی اقدامی جهت بهبود بیماری خود انجام ندهند با نشانه های خطرناکی مانند: زیاد شدن تعداد ضربان قلب، احساس اظطراب شدید و هذیان گویی برخورد خواهند کرد. با رسیدن به این مرحله بعد از ۳۶ ساعت بیمار با مرگ درگیر می شود. نکته مهم اینکه حدود ۲۰ تا ۴۰ درصد بیماران ممکن است به صورت ناگهانی بعد از سپری کردن یک دوره درگیری طولانی از مرگ نجات پیدا کنند.
طاعون در صورت کنترل نشدن باعث مبتلا شدن و مرگ افراد زیادی می شود. به صورت کلی سازمان بین المللی بهداشت بیان کرده است اگر مرحله‌های درمان طاعون خیارکی با تاخیر انجام شود می‌تواند سبب مرگ ۶۰ درصد از افراد مبتلا شود.
هنگامی که فردی حیوان درگیر به طاعون خیارکی را لمس نکرده باشد، احتمال ابتلا به این بیماری در شخص بسیار کم است. اگرچه سرفه و عطسه افراد درگیر به طاعون خیارکی سبب منتشر شدن بزاق آنها در فضا میشود. با توجه به این موضوع حتی امکان دارد این بیماری از یک انسان به انسان دیگر صورت گیرد. اما این رخداد احتمال بسیار کمی دارد. شرایط انتقال این طاعون از انسان به انسان دیگر فقط هنگامی ممکن است انجام شود که یک نفر با بیمار تماس مستقیم و بسیار نزدیک داشته باشد .
آمار طاعون در کشورهای مختلف
بیشترین آمار ابتلا به طاعون خیارکی در کشور های آفریقا، هند و پرو به چشم خورده است. در آمریکا هم هر سال تعدادی نزدیک به هفت نفر به این بیماری مبتلا می‌شوند که اکثر آنها در ایالت‌هایی چون : آریزونا، کالیفرنیا، کلرادو، نیومکزیکو و تگزاس ساکن هستند.
درمان
با پیشرفت علم پزشکی، پزشکان توانسته اند طاعون خیارکی را با بهره گیری از انواع آنتی بیوتیک ها درمان کنند. پس می توان این گونه نتیجه گیری کرد که با گذشت زمان احتمال مرگ افراد مبتلا به این بیماری کاهش یافته است.
مناسب‌ترین زمان تزریق آنتی بیوتیک، ۲۴ ساعت بعد از دریافت نشانههای این بیماری است. هنگامی که طاعون خیارکی در بیمار پیشرفت کرده باشد، به اکسیژن و تزریق وریدی نیاز پیدا میکند. و تنها با تاخیر در اقدام‌های درمانی خطر مرگ در بیماران درگیر افزایش پیدا میکند. اگرچه افراد مبتلا نیازمند به درمان هستند اما اگر فردی با حیوان‌ها و انسان‌‌های درگیر به این بیماری برخورد پیدا کند باید با یک پزشک متخصص جهت تزریق آنتی بیوتیک مشورت کند تا تهدید انتقال به بیماری را کاهش دهد.
