سفری به دنیای خوش عطر و طعم شکلات سوئیسی
مثبت زندگی: برای بسیاری از افراد سوئیس با معنای شکلات عجین شده است. اما نه هر شکلاتی، بلکه شکلاتهای چرب، شیرین و نرمی که اشتیاق فرد را برای خوردن آن بیشتر بیشتر میکنند. اما چگونه سوئیس که کشوری بدون استقلال سیاسی، اقتصادی و همچنین از همه مهمتر بدون کاکائو بود، بر بازار شکلات غالب شد؟
در قرن هفدهم، سوئیس از موقعیت استراتژیک خود به عنوان مسیر عبور و مرور اجناسی استفاده کرد که برای فرآیند شکلات سازی از اروپا گذر میکردند. این مسیر عبور و مرور از «کانتون تیچینو» که بر روی مرز جنوبی سوئیس با ایتالیا قرار گرفته است آغاز میشد. در آن زمان، شکلات همانند امروز یک خوردنی خوش طعم و خوش نما نبود بلکه زبر و زمخت و جویدنی بود که البته طعم چندان خوبی نداشت.
چندی نگذشت که شکلاتی که ما امروزه آن را میشناسیم به واسطه گروه بزرگی از مهاجران سوئیسی و حلبی سازان شکلات پا به صحنه گذاشت. در سال ۱۸۱۹ اولین کارخانه ماشینی شکلات در شهر «وو وه» که بر روی کناره دریاچه لمان قرار دارد افتتاح شد. تاسیس این کارخانه زاییده افکار Francois-Louis Cailler بود که به عنوان یک کارآموز با شکلات سازان ایتالیایی در «تیچینو» کار میکرد. ماشین آلات Cailler اولین شکلاتهای سوئیسی را به مقدار زیاد تولید کردند.
بسیاری از دیگر افراد راه او را در پیش گرفتند و چندی نگذشت که کارخانه جات شکلات در سرتاسر سوئیس افتتاح شدند. در سال ۱۸۳۶ خانواده Sprungli مغازهای را در زوریخ باز کردند که بعدها در سال ۱۸۹۲ با کارخانه Rodolph Lindt در برن ادغام شد. این کارخانه مبنای تولید شکلاتهایی با برند Lindt بود که ما امروزه آن را به خوبی میشناسیم.
تاسیس کارخانه شکلات سازی
اما سوئیس تنها به تولید شکلاتهای ساده اکتفا نکرد و در این زمینه نوآوریهایی هم به خرج داد. در سال ۱۸۶۷ در «وو وه»، دنیل پیتر کارخانه شکلات سازی خود را تاسیس کرد و برای افزایش فروش محصولات خود تصمیم گرفت پودر شیر را که از دوستش هنری نستل دریافت میکرد به شکلاتهای خود اضافه کند. بدین طریق اولین شکلات های شیری جهان تولید شدند.
این قدمهای رو به جلو موجب پدیدار شدن نوآوریهای بیشتری در زمینه شکلات میشد به طوریکه فعالیت صنعت کاران سوئیسی متکی بر کار افرادی بود که قبل از آنها پا به این عرصه گذاشته بودند. در سال ۱۹۰۸، Theodor Tobler که در کارخانه خود در برن کار میکرد شکلات شیری، نوقا، مغز بادام و عسل را با یکدیگر ترکیب کرد و به صورت یک شکلات سه گوش درآورد و بدین طریق به محصولات خود رونق بیشتری بخشید. بسیاری از افراد عقیده دارند که Tobler در تولید این نوع شکلات از شمایل کوه «مترهورن» الهام گرفته است.
بدون صنعت کاران سوئیسی مانند Philippe Suchard که یک روش ترکیبی منحصر به فرد را برای نرم کردن شکلاتهای سفت آن زمان خلق کرد و Lindt که با روش ورز دادن موجب ترد شدن شکلاتها شده بود ما امروزه نمیتوانستیم از خوردن شکلاتهای نرم سوئیسی لذت ببریم. در سال ۱۹۳۰ نستل مجددا، نوع جدیدی از شکلات را به جهان معرفی کرد: شکلات سفید
از قرن نوزدهم، مهاجران سوئیسی و روحیه کارآفرینی آنها باعث معرفی شکلاتهای سوئیسی به جهان شد و بدین طریق به برندهای مشهوری که ما امروزه آنها را میشناسیم رونق بخشیدند. از آن زمان به بعد جدا از مقدار فروش، تغییر چندانی در زمینه شکلات سازی به وجود نیامده است. در سال ۲۰۱۶ حدود ۱۲۲۰۳۴ تن شکلات سوئیسی به سایر کشورها صادر شد و از این طریق سوئیس ۸۷۴ میلیون فرانک سوئیسی به دست آورد.
شکلات سازان سوئیسی به خلق نوآوریهای خود و یافتن راههای جدید برای خوش مزهتر شدن شکلاتها و همچنین جلا دادن به بسته بندیهای آنها ادامه میدهند. در سال گذشته کارخانه Barry Callebaut شکلاتهای یاقوتی جدید خود را به همگان معرفی کرد. شکلاتهای یاقوتی اولین شکلاتهای جدیدی هستند که پس از شکلاتهای شیری به وجود آمدند. خواه شکلاتهای جدیدی که سوئیس تولید میکند منجر به بروز یک انقلاب در زمینه شکلات شوند یا خیر نمیتوان نقش عمده تاریخچه شکلات در سوئیس را در تولید شکلات نادیده گرفت.