مثبت زندگی: جزیره مینو، شهر کوچکی‌ست که رود اروند محاصره‌اش کرده. در کل جزیره، نیزارهای زیبا با نخلستان‌های قدبلندی وجود دارد که با جزر و مد آب، آبیاری می‌شوند. این جزیره فاصله زیادی تا عراق ندارد و بیشتر مردمش هم به زبان عربی حرف می‌زنند و غذاهای عربی می‌خورند. دور بودن جزیره از مرکز باعث شده که مکان بکری برای سفر و کشف کردن باشد و اگر کسی شیفته فرهنگ جنوب باشد، نمی‌تواند بی‌تفاوت از کنار مینو بگذرد.
جزیره مینو کجاست؟
جزیره مینو بین آبادان و خرمشهر است. این شهر در تقسیمات شهری جزئی از خوزستان بوده که کل مساحتش به ۹ کیلومتر هم نمی‌رسد. در جنوب ایران و جایی که اروند دوشاخه می‌شود، این شهر با حدود ۱۲ هزار نفر جمعیت قرار دارد. فاصله جزیره تا مرکز آبادان ۱۱ کیلومتر و تا خرمشهر ۱۲ کیلومتر است. سال ۱۳۴۹ جزیره مینو از طریق یک پل فلزی به آبادان و خرمشهر وصل شد و امروز دسترسی به این جزیره از طریق همین پل ممکن است.
چرا باید اینجا را ببینیم؟
در جزیره مینو نه خبری از هتل و کافه و رستوران‌های شیک هست، نه موزه و آثار باستانی پیدا می‌شود. برای همین اگر کسی اهل سفرهای مردم‌شناسی نیست نباید راه خودش را به سمت مینو کج کند.
در عوض آنهایی که دنبال کشف کردن رمز و راز زندگی مرزی این مردم هستند انگشت اشاره‌شان را در حاشیه سبزرنگ مرز ایران و عراق می‌گذارند و با مردم مینو همراه می‌شوند. شکل آبیاری مزارع، آداب و رسوم، آداب غذایی و معاشرت مردم عرب این منطقه می‌تواند دلیل محکمی برای سفر به اینجا باشد.
علاوه بر همه این‌ها، جزیره مینو طبیعت زیبایی هم دارد، چراکه در بین نیزارهای اروند ساخته شده و پنج نهر در آن جریان دارد که از دو رود جرف و اروند منشعب شده‌اند.
نخلستان‌های بزرگ این منطقه باعث شده که پرنده‌های مهاجر در فصل سرما به این منطقه پناه بیاورند. این طبیعت در روزهای تعطیل خرمشهری‌ها و آبادانی‌ها را برای تفریح به جزیره مینو می‌کشاند. از سوی دیگر نخل‌های بی‌سر دیگری در زمین‌های اینجا باقی مانده‌اند که دیگر خرما نمی‌دهند و جراحت جنگ را به دل‌مان تازه می‌کنند.
چه غذاهایی بخوریم؟
بستنی با شیر گاومیش اولین چیزی است که باید در گرمای جزیره مینو امتحان کنیم. این بستنی طعم متفاوتی دارد و ممکن است مناسب ذائقه همه نباشد. مچبوس، مطبق، مفطح، مدفونه، کبه، قلیه میگو و ماهی هم از غذاهای جنوبی دیگری هستند که نباید نخورده از این جزیره پایمان را بیرون بگذاریم. مضیف حاج عبدالله، مشهورترین رستوران شهر است که منوی آن از پیتزا شروع می‌شود و به غذاهای جنوبی می‌رسد.
آنچه قبل از سفر باید بدانیم
آب آشامیدنی، یکی از مشکلات عمده مردم جزیره مینو است. آنها آب مورد نیازشان را بیشتر از تانکر تامین می‌کنند. برای همین آنهایی که با خودروی شخصی سفر می‌کنند برای راحتی بیشتر می‌توانند با خود آب معدنی ببرند.
قبل از سفر باید حتما آب و هوا را چک کنیم تا نه دچار گرمازدگی شویم و نه به دام سیل بیافتیم. چراکه در بهار امسال(۱۳۹۸) به دلیل سیل، راه دسترسی محلی به این جزیره بسته شد و مشکلاتی با بالا آمدن آب اروند به وجود آمد.
به علت گرمسیری بودن منطقه آذر تا فروردین بهترین زمان سفر به جزیره است. اما حتی در این بازه زمانی هم باید با خودمان لباس خنک و نخی ببریم.
جاذبه‌های نزدیک
تالاب شادگان: به غیر از دو شهر خرمشهر و آبادان که دیدنی‌های خاص خودشان را دارند، تالاب شادگان هم جاذبه توریستی دیگری در نزدیکی جزیره مینو است. این تالاب حدود ۷۰ کیلومتر از جزیره دور است و راه دسترسی به آن از بزرگراه اهواز-آبادان می‌گذرد.
برای رسیدن به آن باید سه‌راهی دارخوین را دور بزنیم و به سمت تابلوهای شادگان حرکت کنیم. روستای صراخیه در مسیر است و زنان ماهی‌فروشی را می‌بینیم که زیر سایبان‌های حصیری منتظر رسیدن مشتری هستند.
برای دیدن تالاب باید قایق کرایه کنیم و دل به آب بزنیم. خانه‌های روستای صراخیه کاملا کنار آب درست شده و مردم برای ارتباط با هم از قایق استفاده می‌کنند.
کجا اقامت کنیم؟
وقتی به جزیره مینو می‌رویم نباید نگران شب و جای خواب باشیم. اقامتگاه حاج عبدالله نورانی و همچنین دیراوی از معدود جاهایی هستند که برای پذیرایی از مهمانان ساخته شده‌اند.
مضیف حاج عبدالله، اتاق‌های کوچکی دارد که با نی ساخته شده. این سازه‌ها مناسب آب‌وهوای گرم این منطقه بوده و در بین اعراب بسیار رایج است. هر کدام از مضیف‌های گروهی و کوچک حاج عبدالله را هم انتخاب کنیم به خاطر معماری منحصر به فردش باز هم هوا اینجا خنک می‌ماند.
مضیف حاج عبدالله در نهر سادات و انتهای خیابان ولایت قرار دارد. معماری و چیدمان این مهمانخانه دائم به ما یادآوری می‌کند که در جنوب کشور هستیم و قرار است تا می‌توانیم غذاهای تند جنوبی و بعد از آن چای و قهوه عربی بخوریم. اقامتگاه دیراوی هم در روستای روئس طعمه در اطراف جزیره مینو، با چهار اتاق از نی ساخته شده و در ۷۰ کیلومتری اهواز است.
