۱۰ فیلم بسیار ترسناک ژاپنی که نباید به تنهایی نگاه کنید؛ از «حلقه» تا «نفرین»
مثبت زندگی: با ساخت فیلم های کلاسیکی مانند «اوگتسو» (Ugetsu) و «کوایدان» (Kwaidan)، شرایط مدرن ژانر وحشت در سینمای ژاپن از دهها قابل قابل پیش بینی بود. بدین ترتیب ژانر وحشت در ژاپن از طریق پرداختن به افسانههای قدیمی شروع به ترساندن مخاطبان خود کرد. به همین دلیل بسیاری از فیلمهای این ژانر در ژاپن به ارواح و افسانههای فولکلور در فرهنگ ژاپن مربوط میشود. در واقع ترسی که یک ژاپنی از تماشای یک فیلم ترسناک دریافت مینماید با ترسی که همان فیلم در یک مخاطب آمریکایی ایجاد میکند متفاوت است.
با این وجود ترس یک پدیده جهان شمول است و از مسیر لنزهای فرهنگ ژاپنی، می توان دریافت که چه چیزی بیش از همه شهروندان این کشور را میترساند. با در نظر گرفتن تمامی این مسائل قصد داریم در ادامه این مطلب شما را با ترسناکترین فیلم های ژاپنی ژانر وحشت آشنا کنیم.
۱۰- علف چای (۲۰۰۱)
همراه با نامزد سابقش، نامی در حال ساخت یک بازی ویدیویی جدید است. او مسئولیت هنری ماجرا را بر عهده داشت و طراحیهایش را بر اساس رویاهایی که اخیرأ در خواب داشته انجام داده است. وقتی که او و نامزد سابقش از یک عمارت متروکه که به یکی از خوابهای نامی شبیه است دیدن میکنند، رازهایی در مورد دوران کودکی نامی افشا میشود. فیلم «علف چای» (St. John’s Wort ) فیلمی است که بسیاری از اصول موجود در آن معنای خاصی ندارند. این فیلم یک فیلم ترسناک رویا گونه با فضایی رنگین و جذاب است. داستان فیلم به خوبی ساخته و پرداخته نشده اما فضای سوررئال آن دقیقاً همان چیزی است که باعث ترسناک شدن «علق چای» شده است.
۹- کابین (۲۰۰۵)
یک مجری رادیویی مغرور به نام شوگو مجبور میشود مکان اجرای برنامه شبانه اش را به یک ایستگاه رادیویی قدیمی که چند سال پیش یک مجری در آن خودکشی کرده منتقل کند. در حین اجرای برنامه، شوگو تماسهایی عجیب و غریب و ترسناکی از یکی از شنوندگانش دریافت می کند. در طول شب رفته رفته این ابهام ایجاد میشود که آیا تمام این اتفاقات توهمی در درون ذهن شوگو است یا اتفاقی شیطانی و ترسناک در درون استودیو او در واقعیت در حال رخ دادن است. «کابین» یا «استودیو» (The Booth) شاهکاری کمتر شناخته شده است که میتوان از آن با عنوان یک طوفان تعلیقی و روانشناختی یاد کرد که بسیار عمیق و موثر است. هنگام تماشای این فیلم باید به تصاویر دقت قابل توجهی داشته باشید تا ترس موجود در آن را به طور کامل درک کنید.
۸- مارپیچ (۲۰۰۰)
دختر نوجوانی متوجه میشود که در شهر محل زندگی او همه افراد به اشکال و طرحهای مارپیچ علاقهای وسواس گونه پیدا کردهاند. این ماجرا با مشاهده رفتارهای پدر دوست او آغاز می شود که در حال فیلمبرداری از حلزونها و ماهی های مارپیچ دیده میشود. این علاقه وسواسی رفته رفته مرگبار شده و باعث میگردد که مردم شهر به شکلی عجیب و غریب و فزاینده از بین بروند و در نهایت ماجرا به مرحله بسیار خطرناکی میرسد. فیلم «مارپیچ» (spiral) یا عنوان ژاپنیاش، «Uzumaki»، که بر اساس یک مانگا از جونجی ایتو به همین نام ساخته شده، نمونهای عالی از ترس تعلیقی و فزاینده است که با گذشت داستان به آن افزوده میشود. همچنین این فیلم پر از کنایههای تلخ و شوک های بصری است. جالب این که قرار است یک اقتباس انیمه چهار قسمتی از این فیلم در سال ۲۰۲۰ منتشر شود.
۷- آب سیاه (۲۰۰۲)
در حالی که ماجرای طلاقش بسیار پیچیده میشود، یک مادر مجبور می شود در میانه این ماجرا همراه با دختر کوچکش به یک آپارتمان قدیمی نقل مکان کند. آنها در آپارتمان جدیدشان کیف یک بچه دیگر را پیدا کرده اما مدیر ساختمان ادعا میکند که هیچ کودک دیگری در این ساختمان زندگی نمیکند. اما این زن و دخترش بارها دختر بچه ای را میبینند که درون ساختمان در حال پرسه زدن است. هیدئو ناکاتا، کارگردان فیلم «آب سیاه» (Dark Water)، در این اقتباس ترسناک از داستان کوتاه کوجی سوزوکی با نام «آب شناور» (Floating Water) با هنرمندی تمام درام را با وحشت در هم میآمیزد. همانند لکههای آب تیره و ترسناک موجود در سقف آپارتمان شخصیتهای اصلی داستان، تنش موجود در داستان رفته رفته بیشتر شده و به شکل فزایندهای ترسناک میشود.
۶- حلقه (۱۹۹۸)
یک گزارشگر در حال تحقیق در مورد مرگ یکی از بستگانش است که به شکل ناگهانی در اثر سکته قلبی درگذشته است. تحقیقات او به یک نوار ویدیویی نفرین شده منتهی میشود. گفته می شود هر کسی که این ویدیو را تماشا کند بعد از ۷ روز خواهد مرد.
گزارشگر به این موضوع شک دارد اما وقتی که پسرش به طور تصادفی این ویدیو را تماشا میکند به این افسانه ایمان میآورد. اکنون او در تلاش است تا قبل از این که او و پسرش به سرنوشت مرگبار پیش بینی شده دچار شوند راهی برای از بین بردن این نفرین پیدا کند.
تمام فیلمهای ترسناک ژاپنی مرتبط با ارواح که بعد از فیلم «حلقه» (The Ring) ساخته شدند سعی داشتهاند به نحوی ترس و وحشت بیسابقه موجود در این فیلم ساخته هیدئو ناکاتا را تقلید کنند. برخی از آن ها توانستهاند از این حیث به «حلقه» نزدیک شوند اما اغلب آنها در ایجاد فضایی چنین ترسناک و پر از وحشت ناکام ماندهاند.
۵- خوکچه هندی (۱۹۸۸-۱۹۸۵)
«خوکچه هندی» (Guinea Pig) یک سری فیلم ژاپنی است که مولفه عمده به کار رفته در آنها وحشت بدنی است. اگر چه این فیلمها کاملاً داستانی و ساختگی هستند اما بسیاری آن ها را با فیلمهای واقعی اشتباه گرفته اند. ماجرا در اوایل دهه ۱۹۹۰ آغاز شد زمانی که چارلی شین، بازیگر معروف هالیوود، پلیس را در جریان فیلمی قرار داد که به نظر او از یک سری قتل واقعی گرفته شده است. اما چیزی که در واقع او تماشا کرده بود یک فیلم ترسناک ژاپنی به نام «خوکچه هندی» بود و بعد از آن بود که سازندگان این فیلم مجبور شدند ثابت کنند که داستان فیلمهای این مجموعه کاملاً ساختگی است. حتی یکی از این فیلمها نیز در خانه تسوتومو میازاکی، قاتل سریالی معروف ژاپن، نیز پیدا شد.
فیلمهای «خوکچه هندی» بخشی نفرت انگیز و بخشی بسیار هنری دارند. این فیلمها مناسب هر کسی نیستند، حتی در ژاپن و تماشا کردن آنها نیز ساده نیست. فقط بدانید که در این فیلم باید انتظار خونریزی و کشتار بیسابقه ای را داشته باشید که ممکن است نمونهاش را تاکنون ندیده باشید.
۴- خانه دوست داشتنی (۱۹۸۹)
تیم تولید یک فیلم با یک نقاش گوشه گیر در عمارتش دیدار میکنند. هدف آن ها بررسی آثار هنری او و ساختن فیلمی مستند از روی آنهاست. در طی ملاقاتشان، آنها با یک سری اتفاقات غیرطبیعی مواجه میشوند که رازهایی تاریک در مورد نقاش مذکور در خود دارند.
«خانه دوست داشتنی» (Sweet Home) همراه با یک بازی ویدیویی به همین نام منتشر شد که بسیاری آن را الهام بخش بازیهای کامپیوتری معروفی مانند Resident Evil میدانند. علاوه بر مولفههای آشنای مربوط به ارواح و تسخیر شدن توسط آنان، این فیلم از افکتهای کابردی بسیار باکیفیتی برخوردار است که تماشای آن را جذاب میسازد.
۳- آبی بی نقص (۱۹۹۷)
وقتی میما گروه موسیقی پاپ را ترک میکند، تصمیم می گیرد وارد دنیای بازیگری شود و همه احساس هیجان انگیزی به این تصمیم دارند. در این میان تنها یکی از طرفداران دیوانه اوست که این حرکت میما را خیانت به خود تلقی میکند. در این اثنا میامی در واکنش به فضای کاری جدیدش دار فروپاشی روحی میشود. در ابتدا «آبی بی نقص» (Perfect Blue) قرار بود یک فیلم لایو اکشن باشد. بدون توجه به محمل، ساتوشی کان فقید در اولین فیلم خود کاری خارق العاده انجام داد. در این فیلم عناصر و تریلرهایی روانشناختی وجود دارد که حتی دیوید لینچ را نیز به حسادت وا میدارد.
۲- دام مرده شرور (۱۹۸۸)
مجری یک برنامه تلویزیونی یک نوار ویدیویی دریافت میکند که ممکن است فیلمی واقعی از یک جنایت باشد. از این رو شبکه تلویزیونی که این مجری برای آن کار میکند، او و گروهی دیگر را به کارخانه متروکهای که فیلم مذکور در آن گرفته شده می فرستد. در مسیر تحقیقاتشان، مجری و همراهان او یک به یک توسط یک دیوانه قاتل شکار می شوند. «دام مرده شرور» (Evil Dead Trap) یک فیلم متفاوت و ترسناک است که به خاطر سبک پر از وحشت، کارگردانی هوشمندانه و شخصیت اصلی فراموش نشدنی اش یکی از به یادماندنی ترین فیلم های ترسناک ژاپنی بوده است.
اگر چه قسمت پایانی (بخش نتیجه گیری و افشا شدن واقعیت) این فیلم اسلشر چندان راضی کننده نیست اما دو بخش دیگر آن بسیار جذاب بوده و شما را در ترس و استرس غرق خواهند کرد. همچنین باید بدانید که دو دنباله نیز از این فیلم ساخته شده است.
۱- نفرین (۲۰۰۵)
وقتی که یک کارشناس مسائل ماوراءالطبیعه بعد از تحقیق در مورد یک موجود شیطانی افسانهای ژاپنی به نام کاگوباتا مفقود میشود، تصاویر ویدیویی ضبط شده توسط او جمع آوری شده و کنار هم قرار داده میشود. کوجی شیرائیشی کارگردانی است که با ژانر وحشت فولکلور و محمل واقعیت دروغین آشنایی کامل دارد.
بدون شک بهترین فیلم او در این زمینه «نفرین» (Noroi: The Curse) است که یک فیلم ترسناک شبه مستند است که علیرغم سردرگمی در داستان، هم ساخت آن برای کارگردان دشوار بوده و هم تماشای آن برای مخاطبان. دیگر فیلمهای ترسناک او در ژانر «ویدیو پیدا شده» مانند «شیروم» (Shirome) و «فرقه» (Cult) نیز در همین سبک خاص او ساخته شده که پر از جامپ اسکرهای ترسناک هستند.