برگزاری سری مسابقات قهرمانی گلف در ایالات متحده آمریکا نشان داد که این بازی تاثیر مثبتی بر سلامت جسمی و روانی بازیکنان دارد.
به گزارش وب‌سایت هلث‌نیوز، با برگزاری این مسابقات از 23 تا 26 ماه ژوئن تمامی نگاه‌ها به میدان مسابقات و توپ‌های بازی دوخته شده بود. اما محققان با بررسی داده‌ها اعلام کردند که گلف نه تنها سلامت جسمی را تقویت کند، بلکه به بهبود سلامت روان نیز کمک می‌کند.
طبق گزارش‌های منتشر شده تنها در سال 2015 میلادی حدود 2.2 میلیون نفر بازی گلف را شروع کرده‌اند.
هرچند که به نظر می‌رسد این بازی به انجام فعالیت‌های سنگین ورزشی نیاز ندارد، اما می‌تواند مزایای فیزیکی زیادی به همراه داشته باشد:
- ضربان قلب سالم
- جریان خون ثابت
- تنظیم تعادل بدن
- تقویت مغز برای بهبود مهارت‌های فکری
- کالری سوزی
طبق بررسی که توسط مووسه گلف اسکوپ انجام شده، با تنها قدم‌زدن بین 18 سوراخ، چیزی در حدود 300 تا 500 کالری سوزانده می‌شود. چراکه برای طی این مسافت باید بین 7500 تا 10 هزار گام برداشته شود.
بنابراین بازیکنان تنها در یک روز می‌توانند 2 هزار کالری بسوزانند.
اما مزایای این بازی تنها به سلامتی جسم نمی‌شود. گلف می تواند به سلامت روان نیز کمک می کند. از جمله این فواید می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- کاهش اضطراب
- بالابردن تعامل اجتماعی
- کاهش اثرات افسردگی
- استرس کمتر
- کاهش درد ناشی از بیماری
به گفته محققان، تماشای مناظر زمین گلف از جمله چمن سبز، درختان بلند و آب می‌تواند به شما کمک کند تا با طبیعت هم‌گام شوید.
خلاف بسیاری از ورزش‌های گروهی، گلف یک بازی شخصی است. در اکثر اوقات، شما در مقابل خودتان بازی و سعی می‌کنید که رکورد قبلی خود را بشکنید.
این موضوع باعث می‌شود تا شدیدتر و با انگیزه بیشتر نسبت به دفعه قبل بازی کنید.
بهبود روابط تجاری
زمین بازی گلف بهترین مکان برای انجام معاملات تجاری جدید است. چراکه بسیاری از بازیکنان از تاجران موفق هستند و این بازی راه فراری برای آنان است تا از دفتر و محل کار خود خارج شوند.
بنابراین اگر به‌دنبال توسعه تجارت خود هستید، می‌توانید بازی گلف را آغاز کنید. در کنار آشنا شدن با تجار جدید، در زمین بازی می‌توانید دوستان خوبی هم پیدا کنید.
مضرات گلف
هرچند که گلف بدون شک مزایای خاص خود را دارد اما متخصصان حوزه سلامت هنوز اعتدال در این ورزش را توصیه می‌کنند.
وی لی، متخصص خانواده و پزشکی ورزشی در گروه هارتفورد در این باره می‌گوید که حرکت مکرر و تاب‌دادن دست منجر به آسیب‌های مزمن در دست‌ها، آرنج، شانه‌ها و پایین کمر می‌شود.
