اعتماد به نفس را به فرزندتان بیاموزید

مثبت زندگی: بعضی از بچه‏‌ها هنگام انجام تکالیف مدرسه سروصدا راه می‌اندازند، با والدین بحث می‏‌کنند، مدام مدادهایشان را می‏‌تراشند، تلفنی با دوستانشان صحبت می‌‏کنند، نیم ساعت یا بیشتر صرف پیداکردن کتاب و دفترشان می‌کنند و در آخر هم نمی‌‏توانند خودشان را برای انجام تکالیف آماده کنند و کارهایی مشابه برای تمیزکردن اتاقشان انجام می‏‌دهند. این بچه‌ها احساس ناتوانی و استیصال می‏‌کنند، درست همان‏طور که گاهی بزرگ‏ترها هم هنگامی که کارهای زیادی دارند، دچار چنین احساسی می‏‌شوند.

بچه‏‌ها نمی‌‏دانند باید از کجا شروع کنند؟ بیشتر این بچه‌‏ها دارای عزت نفس ضعیف و اعتمادبه‌نفس کمی هستند، نگرانند و فکر می‏‌کنند بچه‏‌های دیگر توانایی خاصی برای انجام کارها دارند که آنان فاقد آن هستند. هنگامی که همسالان آنها درباره آرزوها یا اهدافشان، مثلا رفتن به دانشگاه یا سفر به دور دنیا صحبت می‏‌کنند، آنها می‏‌گویند هیچ هدف یا آرزویی ندارند. آنها تصور می‏‌کنند که طفره‌رفتن و ناتوانی ویژگی شخصیتی است که با آن متولد شده‏‌اند و نمی‏‌توانند آن را تغییر دهند؛ اما والدین باید همان‏طور که به کودک خود روش غذاخوردن، لباس‌پوشیدن و دیگر مهارت‏‌ها را یاد می‏‌دهند، به او بیاموزند که تعلل و اظهار عجز چیزی نیست که کودک با آن به دنیا آمده باشد یا جزو تفکیک ‏ناپذیر شخصیت او باشد؛ بلکه فقط یک عادت است و عادت‏‌ها را هم می‏‌توان تغییر داد و به روش‌هاي زير اصلاح كرد:

1- هنگامی که فرزند شما خیلی خسته است و اظهار ناتوانی می‏‌کند به او کمک کنید تا کارش را به بخش‏‌های کوچک‌تر تقسیم کند و سپس یکی را انتخاب و شروع کند؛ براي مثال برای انجام تکالیفش، از یک درس شروع کند یا برای مرتب کردن اتاقش از یک مورد شروع کند. مثلا ابتدا لباس‌های کثیف و تمیز را جدا کرده و هريك را در جای خودش بگذارد. سپس به جمع‏‌آوری کتاب‏‌ها بپردازد.

2- گاهی بچه‏‌ها نمی‌دانند انجام کارهای‌شان چه مدت طول می‏‌کشد و با خود می‏‌گویند «نمی‏‌رسم این کارها را الان انجام دهم. صبر می‏‌کنم یک روز که حسابی وقت داشتم، تمام این کارها را انجام می‏‌دهم» برای حل این مشکل از کودکتان بخواهید در یک زمان مشخص کاری را که انتخاب کرده، انجام دهد. برای بچه‏‌های 12سال یا بزرگتر یک ساعت، برای کوچک‏ترها نیم‌ساعت و برای سنین قبل از دبستان 5 الی 10 دقیقه وقت تعیین کنید؛ البته می‌توان براساس روحیه و میزان دقت و توجه کودک زمان را تنظیم کرد. به آنها نشان دهید که در یک مدت‏ زمان کوتاه، چقدر کار مفید می‏‌توان انجام داد. به کودک خود کمک کنید تا هنگام انجام یک کار، کارهای دیگرش را نادیده بگیرد و هرگز در نیمه کاري، به سراغ کار بعدی نرود.

3- چنانچه فرزندتان در مدت تعیین‏ شده کار موردنظر را به اتمام رساند، حتما او را تشویق کنید یا حتی پاداشی برایش در نظر بگیرید. هرگز توقع نداشته باشید که یکباره فرزندتان 180 درجه تغییر کند؛ بلکه با صبر و حوصله به او کمک کنید تا کم‏کم تغییر کند.