ارتباط خوب برای انعطاف پذیری عاطفی ضروری است زیرا به جای احساسات منفی، احساسات مثبت را ایجاد می کند. دانستن بیشتر در مورد نحوه برقراری ارتباط شفاف و با حساسیت می تواند به شما کمک کند تا از مشکلات قبل از شروع آنها جلوگیری کنید. در ادامه تاب آوری هیجانی و ارتباط را بیشتر بررسی می‌کنیم.
تاب آوری هیجانی و ارتباط: توسعه قاطعیت
حالت ها یا نگرش های متعددی وجود دارد که افراد می توانند هنگام برقراری ارتباط با یکدیگر اتخاذ کنند. افراد می توانند حالتی پرخاشگرانه و چالش برانگیز نسبت به دیگران داشته باشند.
آنها همچنین می توانند حالتی منفعلانه نسبت به دیگران داشته باشند، به عنوان مثال، با پذیرش تهدید و اتهام بدون چالش.
با این حال، مشکلات جدی در هر دوی این پوسچرها وجود دارد، زیرا هر دو تمایل دارند درگیری‌های غیرضروری ایجاد کرده و طولانی‌تر کنند، و به طور کلی در جایی که نیازی به وجود استرس نیست، استرس ایجاد می‌کنند.
ویژگی های ارتباطات قاطعانه
حالت های ارتباطی پرخاشگرانه نشان دهنده عدم احترام به افرادی است که در معرض تهدید قرار می گیرند، در حالی که وضعیت های منفعلانه نشان دهنده عدم احترام به خود از طرف شخص مورد تهدید است. خوشبختانه راه سومی برای برقراری ارتباط به نام قاطعیت این مشکلات را ندارد.
ارتباطات قاطعانه مانند ارتباطات تهاجمی فعال هستند، با این تفاوت که در جایی که ارتباطات تهاجمی تهاجمی هستند، تدافعی هستند. در جایی که ارتباط‌دهنده‌های منفعل به مردم اجازه می‌دهند تا به آنها حمله کنند یا آنها را تحقیر کنند، ارتباط‌گران قاطع از خود در برابر تهاجم و تحقیر دفاع می‌کنند.
ارتباطات قاطع تمام اقدامات لازم را برای دفاع از خود انجام می دهند، اما مراقب هستند که از حمله به شخص دیگری خودداری کنند. قاطعیت به معنای ابراز احترام همزمان برای خود و افرادی است که با آنها در ارتباط هستید. یک فرد قاطع آزادانه، اما به شیوه ای محترمانه و بدون تهدید ارتباط برقرار می کند. قاطعیت یک عمل متعادل کننده است که مستلزم تفکر و آگاهی اجتماعی است.
هیچ کس قاطع به دنیا نمی آید. بلکه مهارتی است که باید آموخت و پرورش داد. جرات ورزی مهارتی است که ارزش یادگیری دارد زیرا به شما کمک می کند تا ارتباط موثرتری داشته باشید و تعداد موقعیت های استرس زا را که در زندگی با آنها روبرو می شوید به حداقل برسانید.
در موقعیت هایی که نیاز به پاسخ قاطعانه دارند، می توانید از استراتژی های زیر استفاده کنید:
متوقف کردن.
انگیزه عصبانیت اولیه خود را قطع کنید تا بتوانید پاسخ مفیدتری بیاندیشید.
دوباره گروه بندی کنید.
چند نفس عمیق بکشید و از یک نشانه آرامش بخش استفاده کنید، مانند تکرار کلمه آرامش به طور مداوم. در صورت لزوم یک “تایم اوت” بگیرید – دقیقه، ساعت، روز – هر آنچه لازم است. تا زمانی که آرام نشده اید پاسخ ندهید. سعی کنید چیزهایی را که باعث خشم شما شده اند شناسایی کنید تا بتوانید آنها را خنثی کنید. خشم به جای اینکه پاسخ مناسب شما را روشن کند، تحریف می کند.
برقراری ارتباط
با کسی که باعث عصبانیت شما شده صحبت کنید. این کار را با آرامشی انجام دهید که نشان دهد در صورت لزوم از خود دفاع خواهید کرد، اما در غیر این صورت از راه خود برای حمله غیرضروری خارج نخواهید شد. از احساسات خود صحبت کنید. اینکه چگونه تحت تأثیر قرار گرفتیدن. بعید است که صحبت کردن در مورد تجربه شخصی شخصی که با او صحبت می کنید حالت تدافعی بگیرد و به احتمال زیاد پیام شما را به وضوح منتقل می کند.
مثال‌هایی از تاب آوری هیجانی و ارتباط
شخص مهم شما به طور غیرمنتظره ای خیلی دیر و بدون تماس تلفنی وارد می شود. شما با این عدم ارتباط که به نظر می رسد نشان دهنده بی فکری و عدم مراقبت است، احساس بدرفتاری می کنید.
در مقابل اینکه بر سر طرف مقابلتان فریاد بزنید (پاسخ پرخاشگرانه)، یا صرفاً در مورد تأخیر اظهارنظر نکنید (پاسخ منفعلانه)، ممکن است سعی کنید در مورد اینکه چگونه تحت تأثیر قرار گرفته اید صحبت کنید.
مثلا “وقتی دیر می‌آیید احساس نگرانی می‌کنم، زیرا به شما اهمیت می‌دهم و نگرانم که ممکن است چیزی اشتباه باشد. اگر سعی کنید به من اطلاع دهید که چه زمانی دیر می‌آیید، واقعاً ممنون می‌شوم.”
سخن بالا احتمالاً بسیار مؤثرتر از گفتن (پرخاشگرانه) است. “تو خیلی خودخواه هستی. من آنقدر عصبانی هستم که می توانم وقتی زنگ نمی زنی فریاد بزنم وقتی می دانی برای شام در خانه نخواهی بود. معلوم است که به خانواده ات اهمیت نمی دهی چون خیلی بی فکر هستی!”
اگرچه دو مثال هر دو اسماً در مورد تجربیات شما صحبت می کنند، مثال اول مثبت تر است زیرا احساسات طرف مقابل را در نظر می گیرد. بیانیه دوم بی ادبانه، توهین آمیز است و به احتمال زیاد طرف مقابل را برای ادامه رفتار غیرارتباطی خود مخالفت می کند.
در مثال بالا، انتخاب شما برای رهبری با یک درخواست قاطعانه در مقابل یک درخواست تهاجمی می‌تواند مکالمه شما را به سمت نتایج بسیار متفاوتی سوق دهد. ممکن است هیچ قصدی از طرف طرف مقابلتان برای تأخیر در کار نبوده باشد – ممکن است غیبت ساده ای بوده باشد که او تماس نگرفته است.
بدون در نظر گرفتن این امکان بر اساس احساسات آسیب دیده خود عمل کنید (به او شک و تردید را ارائه دهید) ممکن است در نهایت باعث شوید که او حالت تدافعی پیدا کند یا عصبانی است، وضعیت را بدتر می کند. اگر چیزی نگویید، ممکن است برای مدتی طولانی از طرف مقابلتان ناراحت شوید و وضعیت را بدتر کنید.
تاب آوری هیجانی و ارتباط: مقدمه ای بر مسائل خانواده و روابط
به مرکز موضوع خانواده و روابط ما خوش آمدید. ما هر که هستیم یک چیز مسلم است. همه ما محصول اتحاد بین یک زن و مرد به دنیا آمده‌ایم، و همه ما توسط کسانی که ما را بزرگ کرده‌اند، والدین و/یا مراقبانمان شکل گرفته‌ایم. ما محصول روابط انسانی هستیم و بیشتر ما روزهای خود را در چارچوب روابط با افراد دیگر می گذرانیم. ما نیاز داریم که افراد دیگری در زندگی ما به ما نزدیک باشند، در غیر این صورت ممکن است بیمار شویم.
علیرغم اهمیت حیاتی آنها در زندگی ما، مدیریت روابط می تواند بسیار دشوار باشد. ما از شرکای صمیمی خود انتظار داریم بسیاری از نیازهای ما را تامین کنند، اما اغلب متوجه می‌شویم که انتظارات متفاوت، ناامیدی و نیاز به درستی شرایطی را برای تعارض و از بین رفتن صمیمیت ایجاد می‌کند. فرشتگان هر چند ممکن است باشند، اما فرزندانمان ما را برای نقاط ضعف آزمایش می کنند و ما همیشه قبول نمی کنیم. والدین بالغ ما بزرگتر می شوند و نیاز به مراقبت دارند و باری را بر دوش دیگر مسئولیت های ما می گذارند. اگر فرد بخواهد با موفقیت با چالش های زندگی خانوادگی روبرو شود.
منبع:
