نهاد زنان سازمان ملل در تحقیقات و پژوهش‌های خود در کشورهای جهان، وضعیت زنان مبتلا به اچ آی وی را بررسی کرده و عوامل خطر را گوشزد می‌کند. این نهاد همچنین برنامه‌هایی برای کنترل و بهبود وضعیت زنان مبتلا به این بیماری را طراحی و اجرا می‌کند که در ادامه خلاصه‌ای از گزارش اخیر نهاد زنان سازمان ملل را می‌خوانیم.
مثبت زندگی: در سال ۲۰۱۶، حدود ۱۷.۸ میلیون زن ۱۵ ساله و بالاتر با اچ آی وی زندگی می‌کرده‌اند که ۵۲ درصد از کل بزرگسالان مبتلا به HIV را تشکیل می‌دادند.
دختران نوجوان و جوان ۱۵ تا ۲۵ سال به طور ویژه‌ای تحت تاثیر اچ آی وی قرار دارند. در سال ۲۰۱۶، ۲.۴ میلیون نفر از این قشر به اچ آوی وی مبتلا بوده‌اند که ۶۱ درصد از کل جوانان بیمار را تشکیل می‌دهد. در همین سال از میان ۱.۷ میلیون بزرگسال مبتلا به اچ آی وی، ۷۹۰ هزار نفر یا به عبارتی ۴۸ درصد از بیماران زنان بوده‌اند.در سال ۲۰۱۶، ۵۹ درصد از مبتلایان جدید در بین جوانان ۱۵ تا ۲۵ ساله، زنان و دختران گزارش شده‌اند.
تفاوت‌های منطقه‌ای قابل توجهی در میان زنانی که به تازگی به اچ آی وی مبتلا شده‌اند با مردان وجود دارد و این شکاف بین زنان جوان‌تر ۱۵ تا ۲۴ ساله مشهودتر است:
در کشورهای جنوب صحرای آفریقا، ۵۶ درصد از مبتلایان جدید در میان بزرگسالان را زنان تشکیل می‌دهد در حالی که این عدد در بین دختران جوان‌تر به ۶۷ درصد می‌رسد.
در کارائیب، زنان 45 درصد از بزرگسالان تازه آلوده شده را تشکیل داده‌اند؛ در حالی که زنان جوان 15 تا 24 ساله 52 درصد مبتلایان جدید را شامل می‌شوند.
در شرق اروپا و آسیای مرکزی، زنان بزرگسال 42 درصد از مبتلایان به اچ آی وی را تشکیل می‌دهند؛ با این حال، در میان زنان جوان 15-24 ساله، این تعداد به ۵۷ درصد رسیده است.
در خاورمیانه و شمال آفریقا، زنان 38 درصد از بزرگسالان تازه آلوده شده را تشکیل می‌داده‌اند؛ در حالی که زنان جوان 15 تا 24 ساله 49 درصد بیماران جدید را تشکیل می‌دهند.
در آمریکای لاتین، زنان بزرگسال 28 درصد از افرادی هستند که تازه آلوده شده اند؛ در حالی که زنان جوان 15-24 ساله 36 درصد مبتلایان جدید را به خود اختصاص داده‌اند.
در آسیا و اقیانوس آرام، زنان بزرگسال 31 درصد از بیماران جدید را شامل می‌شوند؛ در حالی که این تعداد در میان زنان جوان 15 تا 24 ساله 39 درصد بوده است.
در اروپای غربی و مرکزی و آمریکای شمالی، زنان بزرگسال 23 درصد از مبتلایان جدید را تشکیل می دهند؛ در حالی که زنان جوان 15-24 ساله با 31 درصد تعداد بیشتری از بیماران را شامل شده‌اند.
گروه‌های خاصی از زنان در شرایط نامناسبی مبتلا به اچ آی وی می‌شوند. تجزیه و تحلیل مطالعاتی که میزان شیوع ویروس اچ آی وی در 50 کشور را اندازه‌گیری کرده نشان می‌دهد زنان کارگر جنسی تقریبا 14 برابر بیشتر از سایر زنان به این بیماری مبتلا می‌شوند.
همچنین براساس داده‌های گزارش شده در 30 کشور، شيوع اچ آی وی در زنان مصرف‌کننده مواد مخدر 13 درصد است در حالی که میزان ابتلا در مردان همین قشر ۹ درصد گزارش شده است.
عواملی که احتمال ابتلا به HIV را افزایش می‌دهند
کاملا واضح است که خشونت علیه زنان و دختران خطر ابتلا به اچ آی وی را افزایش می‌دهد. مطالعات در آفریقای جنوبی نشان داده ارتباط مستقیمی میان خشونت از طرف شریک زندگی و میزان ابتلا به ایدز وجود دارد. از طرفی برخی مطالعات گزارش می‌دهند 45 درصد دختران اولین تجربه جنسی‌شان به اجبار اتفاق افتاده است.
در سراسر جهان بیش از 700 میلیون زن زندگی می‌کنند که قبل از هجدهمین سال تولدشان ازدواج کرده‌اند. این زنان اغلب دسترسی محدودی به اطلاعات پیشگیرانه و همچنین قدرت محدودی نیز برای محافظت از خود در برابر ویروس HIV دارند.
به طور کلی، تنها 3 نفر در هر 10 دختر نوجوان و جوان در سن 15 تا 24 سال دانش کامل و دقیقی درباره اچ آی وی دارند. فقدان اطلاعات در این زمینه، پیشگیری از اچ آی وی و قدرت استفاده از این اطلاعات در روابط جنسی را تضعیف می‌کند. توانایی زنان برای متقاعدسازی شریک جنسی در مورد استفاده از کاندوم و ایجاد رابطه جنسی امن، کاملا به میزان اطلاعات زنان از این بیماری بستگی دارد.
زنان مبتلا به اچ آی وی بیشتر در معرض خشونت نیز هستند و حقوق جنسی و باروری آنها به راحتی نقض می‌شود. در حداقل 14 کشور جهان، استریلاسیون غیر مجاز و سقط جنین اجباری در میان زنان مبتلا به اچ آی وی گزارش شده است.
دسترسی زنان به اموال و حقوق ارثی می تواند در پیشگیری از اچ آی وی نقش حیاتی داشته باشد. پژوهشی که در 9 کشور جهان (کامرون، غنا، کنیا، مالاوی، نیجریه، رواندا، جمهوری متحد تانزانیا، اوگاندا و زیمبابوه) انجام شده نشان می‌دهد اچ آی وی مثبت بازدارنده مهمی برای گزارش دادن یا پیگیری اموال و ارث است.
هنجارهای قانونی مستقیما بر خطر ابتلای زنان به اچ آی وی تاثیر می‌گذارد. در بسیاری از کشورها که زنان در معرض خطر هستند، قوانین برای محافظت از آنها ضعیف و ناکارآمد است. فقدان حقوق قانونی وضعیت زنان را تحت تأثیر قرار می‌دهد، به خصوص در رابطه با حقوق زنان در مورد طلاق، مالکیت و ارث، قرارداد، دادرسی و شهادت در دادگاه، رضایت برای درمان پزشکی و باز کردن حساب بانکی.
قوانین تبعیض آمیز مرتبط با HIV می‌تواند زنان را به طور گسترده‌ای تحت تأثیر قرار دهد، زیرا احتمال بیشتری وجود دارد که مورد آزمایش قرار گیرند و وضعیت آنها از طریق مراقبت‌های قبل از زایمان آشکار شود. در آفریقای مرکزی و کشورهای غربی این قاره مادران مبتلا به اچ آی وی جنایتکار تلقی می‌شوند و قوانین آنها را از حاملگی یا شیردهی به فرزندانشان بازمی‌دارد تا ویروس به جنین یا کودک انتقال نیابد.
در پاسخ به اچ آی وی
در پایان سال 2015 و در 46 درصد پوشش جهانی درمان ضد ویروس اچ آی وی، 17 میلیون نفر به امکانات پزشکی دست یافته‌اند. این آمار در مناطق آسیا، اقیانوسیه و جنوب آفریقا بیشتر است. در سراسر جهان، 77 درصد از زنان باردار به داروهای ضد ویروسی برای جلوگیری از انتقال ویروس اچ آی وی از مادر به کودک، دسترسی پیدا کرده اند.
با این حال، بیش از نیمی از کشورهایی که برنامه ایدز سازمان ملل آنها را در الویت قرار داده، تنها نیازهای 25 درصد از زنان متاهل را تامین می‌کنند.
دولت‌ها به طور فزاینده‌ای اهمیت برابری جنسیتی جهت پیشگیری از اچ آی وی را تشخیص می‌دهند. با این حال، فقط 57 درصد از 104 کشور گزارش دهنده، بودجه‌ای اختصاصی در این زمینه تعیین کرده‌اند.
در سال ۲۰۱۵ صندوق جهانی مبارزه با ایدز، سل و مالاریا بودجه بیشتری را برای زنان و دختران تخصیص داد و میزان آن از ۴۲ درصد در سال ۲۰۱۳ به ۶۰ درصد افزایش یافت. این بودجه بیشتر در زمینه تولید مثل، مادر، نوزاد، کودک و سلامت نوجوانان صرف شد.
در سال 2015، 39.2 درصد از اعضای مؤسسات هماهنگ کننده کشورهای عضو سازمان ملل متحد، زنان بودند که از 33.9 درصد در سال ۲۰۰۹ به این رقم افزایش یافته است. اما این اطلاعات نشان‌دهنده افزایش تاثیر صدای زنان در چنین ساختارهایی نیست.
